Purpurowe Serce

Purpurowe Serce
Purple Heart

Awers
Baretka
Ustanowiono	1782 (1932)
Powyżej	Brązowa Gwiazda
Poniżej	Medal Chwalebnej Służby

Pilot US Air Force dekorowany Purpurowym Sercem podczas wojny koreańskiej

Purpurowe Serce z gwiazdą powtórnego nadania

Purpurowe Serce, Medal Serca Purpurowego (ang. Purple Heart) − amerykańskie odznaczenie wojskowe dla rannych.

Historia

Zostało po raz pierwszy ustanowione przez Jerzego Waszyngtona w 1782 roku, autoryzowane 3 lutego 1932 roku, odnowione w 1985 roku przez Ronalda Reagana, obecnie funkcjonuje jako szesnaste w hierarchii amerykańskich odznaczeń wojskowych, za Brązową Gwiazdą, a przed Medalem Chwalebnej Służby.

Kryteria

Jest przyznawane w imieniu prezydenta Stanów Zjednoczonych tym, którzy zostali ranni albo zabici w czasie służby wojskowej w Armii Stanów Zjednoczonych lub walcząc u jej boku po 5 kwietnia 1917 r. Może być nadane wielokrotnie – kolejne nadanie jest oznaczane poprzez nałożenie na wstążkę (oraz baretkę) brązowej odznaki w formie pęku liści dębowych w Siłach Lądowych i Powietrznych, lub złotej pięcioramiennej gwiazdki w Marynarce Wojennej, Piechocie Morskiej i Straży Wybrzeża. Pięć odznak brązowych lub gwiazdek złotych jest zastępowanych odznaką albo gwiazdką srebrną.

Jest to jedyne amerykańskie odznaczenie, do którego otrzymania nie potrzeba niczyjej rekomendacji, a które otrzymuje się automatycznie po tym, kiedy żołnierz amerykański zostanie ranny lub zabity, spełniając przy tym którykolwiek z następujących warunków (wymienionych szczegółowo w specjalnym dokumencie oznaczonym symbolem AR 600-8-22), tj. m.in.:

• w dowolnej akcji przeciw wrogom USA,
• w dowolnej akcji sił zbrojnych skierowanych przeciwko krajowi wspieranemu przez armię amerykańską,
• w wyniku ataku terrorystycznego skierowanego przeciw USA lub krajom sprzymierzonym z USA,
• w wyniku działań związanych z ustanawianiem przez USA lub ich sprzymierzeńców pokoju w innych krajach,
• w wyniku obrażeń odniesionych w niewoli.

Odznaczenie zostaje nadane także żołnierzom postrzelonym przez żołnierza własnej armii, jeżeli:

• stało się to podczas walki (np. przez niedokładne celowanie),
• zostanie się zranionym lub zabitym z rąk żołnierza, który strzelał do kolegi umyślnie.

Przypadki bratobójczego ostrzału nie są brane pod uwagę, jeżeli:

• stało się to przez przypadkowe naciśnięcie spustu,
• stało się to podczas czyszczenia broni,
• jeżeli postrzelony żołnierz sprowokował strzelca (np. przez wyzwiska, zakładanie munduru wroga),
• jeżeli strzelec działał w obronie własnej.

Nie brane pod uwagę są też osoby, które zraniły się same (zarówno umyślnie jak i przypadkowo), lub popełniły samobójstwo. Odznaczenie nadawane jest wyłącznie za rany fizyczne, nie obejmuje uszczerbków na zdrowiu psychicznym spowodowanych uczestnictwem w działaniach wojennych.

Niektóre z wymienionych w dokumencie warunków przyjęto za obowiązujące dopiero po ataku na Pearl Harbor 7 grudnia 1941 r., a niektóre dopiero po 28 marca 1973 r., co wiązało się ze wzrostem zaangażowania wojskowego w Wietnamie.

Linki zewnętrzne

• Purple Heart. GruntsMilitary.com. (ang.).